Duitsland en Bakkeveen juni 2007
Rita heeft haar vakantie dit jaar weer gesplitst, zodat haar collega's met schoolgaande kinderen in de zomervakantie weg kunnen.
We vertrokken daarom 13 juni 2007 richting Duitsland. De bedoeling was de Oostzee en Berlijn. We hebben eerst de weersvoorspellingen een aantal dagen bijgehouden en kwamen tot de conclusie dat het verstandig was eerst naar Berlijn te gaan. Met een geplande tussenstop op de stelplatz Schiedersee.
De Schiedersee was een directe voltreffer. Ruimte genoeg en veel te doen. Een prachtig natuurgebied, veel speelmogelijkheden voor kinderen, voldoende rust voor de ouderen, zelfs een ponymanege aanwezig!
In het restaurant hebben we heerlijk gegeten en de fietstocht naar Schieder (berg op) en rond de Schiedersee was leuk.
Er zijn zowel verharde als onverharde plaatsen, waarbij het niet vastgelegd is hoeveel ruimte je in beslag mag nemen. Maar iedereen hield rekening met de ander. Stroom met
50 cent munten per Kw. Met 3 euro kwamen we de twee nachten goed door. Kosten per nacht 7 euro, inclusief toilet en douche. Deze laatste waren goed en krijgen van mij een 7.
De foto serie hieronder is in en rond het meer in Lippe, het dorpsgezichten Schieder.
.JPG/picture-200?_=17e4e4a53a8)
Op weg naar Berlijn werden we het aan de voet van de Harz het reizen een beetje zat en we zochten een overnachtingsplek op. Het werd Wernigerode, waar we nog nooit van gehoord hadden. Bij binnenkomst een groot parkeerterrein, met camperplaatsen zonder voorzieningen. De camper daar geparkeerd en eerst maar eens het stadje ingelopen.
Het bleek een prachtig Vakwerkstadje te zijn. De foto's moeten maar even voor zich zelf spreken. (Geen foto's van het feest dat er gaande was, met zelfs Hollandse poffertjes in de verkoop! Oorzaak: gewist intern geheugen. Daarom foto's van het Internet.)
De liefhebbers van smalspoor stoomtreinen komen in Wernigerode ook volop aan hun trekken. Meerdere dagelijkse ritten verwennen de toerist en inwoners van stad en streek!
We hebben uiteindelijk ook een Wohnmobielhafen met voorzieningen gevonden, niemand aanwezig. De slagbomen stonden gewoon open, dus niet de normale 5 euro per nacht hoeven te betalen. Het sanitairhuisje was schoon (alles RVS), maar vanaf 22.00 tot 09.00 uur gesloten. Toch jammer als je nog even wil douchen.
We waren beide nog nooit in Berlijn geweest en waren best nieuwsgierig. Stelplatz Berlin Mitte (sanitair zeer verouderd, wel schoon, een 5) hadden we via het Internet gedacht en daar ook naar toe. Midden in de stad, makkelijk overal te komen. En dat werd bewaarheid.
Op slechts 100 meter van de camperplek stond de Berlijnse muur. In de straat en op het trottoir loopt een streep van 2 straatstenen en messing. Aan de voormalige Oost-Berlijnse zijde daarvan op straat en in het trottoir vele messing konijnen. Ter nagedachtenis aan de muur en de vluchtpogingen. Indrukwekkend.
De eerste dag zijn we op aandringen van Rita met de fiets gaan verkennen. Paul wilde eigenlijk met de bus, maar Rita zette door. En ze had gelijk, het was heel erg goed te doen.
Er was maar 1 probleem: we kenden de stad niet en waar moet je dan naar toe fietsen!? De zeer vriendelijke vrouw van de camperplek gaf wat aanwijzingen en zo konden we de nieuwe Hauptbahnhof vinden.
Daar hebben we enkele gratis (Hollanders hé?) kaarten van de stad op de kop tikken. We zaten echter al vlak bij de diverse bezienswaardigheden en daarom gelijk maar doorgefietst. Het eerst werd de Reichstag gevonden. Een prachtig gebouw dat je niet zomaar in de brand moet steken (lol). Zag er prachtig uit in het zonnetje, terwijl het de dag ervoor nog noodweer in Berlijn was geweest.
Het volgende object de Brandenburger Tor. Mooi en indrukkend groot. Unter den Linden. Dat vergeten we nooit. De linden stonden vol in bloesem en de geur buitengewoon lekker! De serene rust werd wel verstoord door een demonstratie van gescheiden mensen die omgangsrecht eisten. Ook in Duitsland dus.
We besloten door te fietsen om in een tentje een hapje te eten. Toen kregen we de enige regenbui over ons heen. Niet hard, maar wel genoeg om te gaan schuilen. In de Friederichstrasse (de naam kwam me zeer bekend voor) een matig broodje gegeten en vervolgens verder gefietst.
En daar was hij: Checkpoint Charly.
Op zich maar een klein huisje, maar de geschiedenis natuurlijk weer indrukwekkend. Aan de West-Berlijnse zijde staan schuttingen langs de weg, met daarop veel foto's van de "muurtijd". Ook van slachtoffers bij vluchtpogingen. Het is nu een echte toeristische trekpleister. Bussen vol toeristen die allemaal met een in uniform gestoken zogenaamde Oost-Duitse grenswacht op de foto wilden.
Vandaar zijn we weer naar de camper terug gefietst, waar we heel gezellig contact met onze Hollandse buren hadden. Wat later op de avond ook met Engelse gasten, een oudere man en vrouw.
De volgende dag naar de Berliner Zoo. Eén van de mooiste dierentuinen van Europa wordt gezegd. De grote trekker is (was) daar natuurlijk het kleine ijsbeertje Knut. Wij hebben maar niet in de rij aangesloten!
De reuzenpanda van het fokprogramma vonden wij zeker zo bijzonder, net als de vader van de Rotterdamse losgeslagen gorilla Bokito.
Maar goed ook, want die reisdag was tot onze aankomst (!) in Bakkeveen een complete regendag, met soms heftige buien. Ja, wel 600 kilometer rijden, maar de nodige stops gedaan. De ontvangst in Bakkeveen bij Marieke en Bert was zeer hartelijk en we hebben dan ook verschillende gezellige uren met hen doorgebracht.
Ook op ons gemak weer een fietstochtje gemaakt en de horeca en supermarkt van Bakkeveen verkend.
De Kivafarm kreeg tijdens ons bezoek ook het fel begeerde waterkeurmerk uitgereikt. Gegarandeerd legionellabacterie vrije waterleidingen dus.
Woensdag 20 juni weer op huis aan gegaan, met een heerlijke tussenstop in Apeldoorn. Zo vlak bij, maar we hadden nog nooit het winkelcentrum Orangerie bezocht. Een aanrader.